Als nog niet echt ervaren fokker (we hebben nu vier nesten gehad) heb ik dit nog niet meegemaakt, althans niet zo specifiek rond de leeftijd van 6 weken, zoals jij dat beschrijft. In de nesten zaten er wel altijd 1 of twee bij die meer moeite hadden met het overgaan op vast voer (vanaf een week of vier), bijvoorbeeld kittens die je dagen achtereen zowat met hun bekje in het voer (pap, of geprakt vlees/blikvoer) moet zetten omdat ze steeds weer vergeten lijken te zijn dat dat “spul” eetbaar is. Gek genoeg zijn dit dan vaak weer degenen die je opeens betrapt op het eten van brokjes…
Met ons huidige nest is eten en groeien op zich geen probleem, ook niet toen ze een week of zes waren. Ze hebben wel alle drie hun eigen smaak; Vidmar en Delfin vinden rauw vlees (lamshart, stukjes biefstuk) erg lekker, terwijl Ylvy daar met een boog omheen loopt. Blikvoer hoeft zij ook niet (zelfs geen Hills AD), behalve de shinycat tonijn (of gekookte vis). Maar goed, Ylvy is met ruim 1200 gram (bijna 9 weken) dan wel weer de zwaarste uit het nest.
In de overgangsperiode (naar vast voer) zet ik de kittens wel regelmatig bij het voer neer en wanneer ze natvoer (pap, Hills AD o.i.d.) krijgen (drie of vier maal per dag in die periode) zorg ik ervoor dat de andere katten niet in de buurt zijn, zodat ze ongestoord kunnen eten. Ze zijn inderdaad snel afgeleid…