Zindelijkheidsprobleem

• 

  Bloemetje

  28-02-2006 21:40

  Hulp gezocht met zindelijkheidsprobleem.

  Sinds juni heb ik 2 Noorse Boskatten, herplaatsingen. Daarnaast lopen er hier op het moment nog 3 andere katten rond (normaal 4).

  De Noorse Boskatten zijn afkomstig van een gezin waar een tweede kindje geboren ging worden en er te weinig ruimte was om de katten lekker te laten ravotten. De katten zijn naar ons gekomen en binnen een week is er een kindje geboren op hun vorige adres.

  In het begin ging het prima met onze Noren en we zijn waren heel blij met ze. Sinds ik zelf 2 mnd zwanger ben van ons tweede kindje is er een probleem met de Poes gekomen. Ze plast en poept waar het niet mag, graag op ons bed (dat is te verhelpen met de deur dicht waar we nu altijd voor zorgen) maar helaas ook in de gang voor onze slaapkamer deur. Ik heb alle gewone truukjes al geprobeerd, een extra kattenbak geplaatst op de badkamer (2 meter van waar ze haar plassen doet).

  Verder staan er daarnaast nog nu 4 kattenbakken die minimaal 2 keer per dag worden schoon gemaakt. De gang poets ik met afwasmiddel wat naar citroen ruikt (puur citroensap bijt uit op mijn stenen vloer, net als de urine van de kat).

  Een van de andere katten die graag andere katten pest, is nu een week logeren bij mijn moeder in de hoop dat dat Poes de rust geeft om de kattenbak te gebruiken waar hij voor is.

  Poes is ondertussen aan de pil (ik wil misschien ooit een nestje, ze is nu 1,5 jr) en dat heeft het probleem verholpen van 6 keer per dag naar 1 a 2 keer per dag plassen in de gang.

  Het poepen gaat goed, op de kattenbak in de badkamer maar ik blijf 1 a 2 keer per dag plas moeten ruimen. Ik heb er na 4 maanden meer dan genoeg van.

  Vanavond heb ik de gangvloer beplakt met zilverfolie. Verder hebben al een bakje met harde brokjes op de plek neer gezet, dat werkt 1 dag. Koffiedik op de grond is geen optie omdat we er zelf natuurlijk ook lopen en zeker snachts niet kunnen zien waar we wel de voeten kunnen zetten.

  Ik vrees dat Poes plast omdat ze stress heeft van mijn zwangerschap en als ik haar nu weg doe dat ze nooit meer ergens kan wonen waar kans ik op een zwangerschap. Van de andere kant ben ik het meer dan zat om dagelijks 1 a 2 keer mijn gang te dweilen.

  Wie heeft er voor mij tips? Rekening er mee houdend dat er hier al een meisje van 2,5 jr rondloopt, ik nog 5 andere katten heb (of 4 als de andere kat bij mijn moeder blijft) en ik ruim 6 mnd zwanger ben.

  Dank jullie wel voor een reactie!
• 

  marleen

  01-03-2006 00:26

  MMMM Misschien een bezoekje aan de dierenarts? Nierproblemen of blaasproblemen? Het hoeft echt niet aan jouw zwangerschap te liggen hoor? Ik had ook een kat die in een keer zindelijksheidsproblemen kreeg, maar ze had wel een nierprobleem…
• 

  Bloemetje

  01-03-2006 08:01

  Marleen,

  Lief meegedacht maar ze is in januari helemaal nagekeken toen ze een week naar het pension ging vanwege onze vakantie.

  Daar was ze perfect zindelijk en helemaal gezond. Het plassen is eind september begin oktober begonnen.
• 

  Emru

  01-03-2006 20:55

  Dit probleem heb ik al eens vaker gelezen, schijnt dat de zwangere vrouw een bepaalde geur afscheidt wat de mens niet ruikt maar de kat dus wel, ook die kat ging dus plassen, maar nu komt natuurlijk de vraag, wat is de oplossing, dat was in dit geval, BEVALLEN klinkt lullig maar het is echt waar. want toen was het over namelijk.

  Heb die verhaal ooit op het kattenprikbord gelezen, maar echt al heel lang terug, maar het is wel blijven hangen bij me.
• 

  mulder

  01-03-2006 21:20

  Het schijnt dus geen gezondheidsprobleem te zijn. Allereerst zou je na moeten gaan wat er veranderd is in september/oktober toen poes ging plassen.

  Doet ze het constant of met tussenpozen? Krolsheid kan ook sproeiende poezen geven. Liep ze op het vorige adres buiten en deed ze daar haar behoeften?

  Is ze wel 100% gewenst bij jullie? Is er strijd tussen de katten onderling?
• 

  Bloemetje

  01-03-2006 23:21

  Het enige wat er verandert is, is mijn zwangerschap. En aangezien poes dus weg is gegaan op het vorige adres wegens de komst van een tweede kindje was dat ook ons eerste idee als reden.

  Poes is niet gewend om buiten te mogen en heeft hier 4 keer zo veel ruimte als op haar vorige adres.

  Met de andere poezen is er geen strijd, wel de eerste paar weken geweest maar toen ging ze netjes op de bak. Bovendien was dat gewoon ruzie om de hierarchie.

  Poes doet het bijna dagelijks, in ieder geval 6 van de 7 dagen en soms 1 soms 2 keer per dag. Als ik de hele dag thuis ben doet ze het maar 1 keer.

  Toen Poes de pil nog niet kreeg was het erger dus de pil helpt heel goed maar niet 100%

  Poes was meer dan gewenst bij ons maar begint aardig wat krediet te verspelen. Verder is het een heel lief beestje, ze wordt ook iedere dag aangehaald, we spelen met haar net zo veel als met de andere katten.

  Emru, Poes heeft ook in ieder geval van ons de tijd gekregen tot een aantal weken na de bevalling om haar leventje te beteren en fatsoendelijk zindelijk te worden. Die laatste 3 mnd dweil ik nog wel..

  Heel fijn dat iedereen hier meedenkt!
• 

  Petry

  01-03-2006 23:53

  Het klinkt mij allemaal erg bekend in de oren.

  Mag ik weten hoe ze heet en welke lijnen ervoor zitten?

  Het kan je zwangerschap zijn, maar meestal wachten ze tot de baby geboren is om dan volop toe te slaan met plassen en poepen.

  Soms uit nijd!!!!!
• 

  ilonka

  02-03-2006 08:15

  ben je al eens naar de da geweest.

  wij hebben een maine coon die om die reden herplaatst is zijn oude baas had het te druk om echt er voor te gaan om het probleem op te lossen.

  ik heb het plas gedrag bekeken en ondekte dat hij heel lang op de bak zat en veel pijn had met plassen en er kam wat bloed mee.

  dus wij naar de da en wat bleek blaas gruis.

  hij rede het vaak dus gewoon niet om naar de bak te komen hij was al blij als hij gewoon kon plassen de arme kerel.

  hij zit nu de rest van zijn leven aan medicijnen die het gruis aanpakken en de pijn doen verzachten.

  dus een bezoekje aan e da is een anrader,blijkt er lichaamlijk niks mis met haar dan is het een gedrags probleem en kun je daar mee aan de slag.

  heel veel suc6 ilonka
• 

  Margriet

  02-03-2006 13:43

  Wat akelig zeg, en inderdaad kun je, na het uitsluiten van iets lichamelijks, niet zo veel meer doen dan alles (inclusief bakken) goed schoonhouden, poes voldoende aandacht blijven geven en maar hopen dat het na de bevalling over gaat! Misschien nog een idee om de verdamper te gebruiken van Feliway? Ik gebruik hem zelf ook omdat een van onze katten een “gestressed” typje is en bij ons helpt het wel degelijk. Je kunt ze kopen bij de dierenarts. Misschien het proberen waard?!

  In ieder geval sterkte ermee.
• 

  Carmen1

  04-03-2006 07:38

  mischien dominantie of plassen uit angst territorium verlies.

  Mijn poes Mercedes heeft dit ook gehad en ik heb hele goede resultaten gehad met clomicalm.

  Bij mij trouwens zonder de feliway mijn zoontje kreeg daar een allergische reaktie van.

  Lees dit stukje eens

  Terwijl het er hier op lijkt, dat er weer een beetje het ‘territoriumverhaal’ meespeelt (net als bij het sproeien), heeft Dr. Joel Dehasse het in zijn onderzoek over ‘Angst bij Katten’ hierbij over plasgedrag resulterend uit ‘angst wegens territoriumverlies’

  Plassen uit angst wegens territoriumverlies

  Volgens hem kunnen de reacties van de eigenaren op het plassen de toestand dikwijls verergeren, doordat ze hun houding tegenover de kat veranderen (onvriendelijk) en/of de kat (overdreven) straffen. Hierdoor kan de kat steeds meer in stress raken. Doordat de kat een eigenaar waarvoor ze bang is, niet meer met gezichtsferomonen (kopje geven) markeert, vindt een verlies van ritualisatie plaats. Dit verlies leidt tot angst en herhaalde verstoringen kunnen tot een proces van territoriale instabiliteit leiden, wat een voedingsbodem voor deze angst is. Volgens Dr. Dehasse kan dit zelfs tot een angstsyndroom uitgroeien.

  Bij katten die niet sproeien maar in huis plassen, gaat het dus vaak om katten, die hun territorium NIET door sproeien (of gezichtsmarkeringen) veilig durven te maken, omdat de angst en de stress te overweldigend zijn.

  Dr. Dehasse stelt dat spontane genezing enkel te verwachten valt als er een stabilisering van het territorium plaatsvindt en als de eigenaren het gebrek aan zindelijkheid negeren. Omdat negeren voor veel eigenaren simpelweg niet mogelijk is - en ook het herstellen van een veilig territorium moeilijk is (omdat dan andere katten, honden evt. weg moeten), wordt uiteindelijk nog steeds heel vaak tot euthanasie overgegaan.

  Benchtraining & Clomicalm

  Wil men het probleem behandelen, dan begint men met het ‘veilig’ maken van het territorium door middel van dit zo klein mogelijk te maken. Een kleine hondenbench of een kittenkooi zijn heel goed te gebruiken. ‘Feliway’ kan helpen dit territorium nog veiliger te laten lijken. Beetje voor beetje kan het territorium dan weer groter gemaakt worden.

  In het verleden was de behandeling met een lichte dosering Valium een vaak toegepaste methode, al dan niet gelijktijdig met benchtraining. Helaas heeft Valium een kalmerende, en - niet te verwaarlozen - een verslavende werking. Leerprocessen zijn onder deze omstandigheden niet mogelijk en dus vertoonden veel katten bij stoppen met het medicament het gedrag opnieuw.

  Ook homeopathische benadering of behandeling met Bach Bloesems kan verbetering geven, maar ook bij deze aanpak zijn de resultaten bij de meeste katten helaas teleurstellend.

  Ondersteunend wordt al sinds enige tijd een middel gebruikt dat in de hondenwereld al sinds 1998 geregistreerd is voor de behandeling van scheidingsangst bij honden: Clomicalm (Novartis). Clomicalm hoort bij de werkstofgroep van de antidepressiva en kan ook ingezet worden voor de behandeling van andere vormen van angstuitingen zoals likalopecia, anorexia en uit angst gerelateerde agressie.

  Het middel heeft geen versuffende werking en heeft geen invloed op het karakter of geheugen van het dier. Clomicalm helpt een chemische balans in de hersenen te herstellen: de onrust en het lijden, veroorzaakt door angst, worden verminderd, waardoor het dier ontvankelijker wordt voor goed gedrag. Zo is het voor de kat eerder mogelijk oude gedragingen ‘te vergeten’ en nieuw geleerde positieve ervaringen in het gedragsrepertoire op te nemen. Vanzelfsprekend is een gelijktijdige verandering van de leefomgeving zoals boven beschreven noodzakelijk. Wordt een verandering van het gedrag waargenomen, dan kan met het geven van Clomicalm gestopt worden - het middel werkt niet verslavend.

  Het mag duidelijk zijn, dat de behandeling met dergelijke medicijnen alleen mogelijk is indien dit voorgeschreven wordt door een (in gedrag gespecialiseerde/geïnteresseerde) dierenarts